MMÜ620 - OPTİMAL KONTROL TEORİSİ
| Dersin Adı | Kodu | Yarıyılı | Teori (saat/hafta) |
Uygulama (saat/hafta) |
Yerel Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|---|
| OPTİMAL KONTROL TEORİSİ | MMÜ620 | Herhangi Yarıyıl/Yıl | 3 | 0 | 3 | 8 |
| Önkoşul(lar)-var ise | MMÜ617 - DURUM UZAYI DENETİM KURAMI | |||||
| Dersin Dili | İngilizce | |||||
| Dersin Türü | Seçmeli | |||||
| Dersin verilme şekli | Yüz yüze | |||||
| Dersin öğrenme ve öğretme teknikleri | Anlatım Soru-Yanıt Sorun/Problem Çözme Diğer: Araştırma | |||||
| Dersin sorumlusu(ları) | Bölüm öğretim üyeleri | |||||
| Dersin amacı | Bu dersin temel amacı lisansüstü öğrencilerin açık döngü ve kapalı döngü optimal kontrolün temellerini öğrenmesidir. Optimal kontrol konularında fiziksel problemler ispat ve denklem çıkarımlarının önünde olacaktır. | |||||
| Dersin öğrenme çıktıları |
| |||||
| Dersin içeriği | I. Giriş II. Dinamik Sistemlerde Parametre Optimizasyon Problemleri III. Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı IV. Optimal Geri Beslemeli Kontrol | |||||
| Kaynaklar | D.E. Kirk, Optimal Control Theory: An Introduction, Dover Publications, 2004. M. Athans and P.L. Falb, Optimal Control, McGraw-Hill, 1966. A.E. Bryson, Jr. and Y-C. Ho, Applied Optimal Control, Blaisdell Publishing Co., 1969. S.J. Citron, Elements of Optimal Control, Holt, Rinehart and Winston, Inc., 1969. L. M. Hocking, Optimal Control: An Introduction to the Theory with Application, Oxford Univ. Press, 1991. H. Kwakernaak and R. Sivan, Linear Optimal Control Systems, John Wiley & Sons, Inc., 1972. G. Leitmann, The Calculus of Variations and Optimal Control, Plenum Pub. Corp., 1981. F.L. Lewis and V.L. Syrmos, Optimal Control, 2nd Ed., John Wiley & Sons, Inc., 1995. A.P. Sage and C.C. White,III, Optimum Systems Control, 2nd Ed., Prentice-Hall, Inc., 1977. G. M. Siouris, An Engineering Approach to Optimal Control and Estimation Theory, John Wiley & Sons, Inc., 1996. R. Vinter, Optimal Control, Birkhauser, 2000. | |||||
Haftalara Göre İşlenecek Konular
| Haftalar | Konular |
|---|---|
| 1. Hafta | Giriş |
| 2. Hafta | Giriş |
| 3. Hafta | Giriş |
| 4. Hafta | Dinamik Sistemlerde Parametre Optimizasyon Problemleri |
| 5. Hafta | Dinamik Sistemlerde Parametre Optimizasyon Problemleri |
| 6. Hafta | Dinamik Sistemlerde Parametre Optimizasyon Problemleri |
| 7. Hafta | Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı |
| 8. Hafta | Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı |
| 9. Hafta | Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı |
| 10. Hafta | Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı |
| 11. Hafta | Açık Döngü Optimal Kontrol'e Değişimler Yaklaşımı |
| 12. Hafta | Optimal Geri Beslemeli Kontrol |
| 13. Hafta | Optimal Geri Beslemeli Kontrol |
| 14. Hafta | Optimal Geri Beslemeli Kontrol |
| 15. Hafta | |
| 16. Hafta | Genel Sınav |
Değerlendirme Sistemi
| Yarıyıl içi çalışmaları | Sayısı | Katkı Payı % |
|---|---|---|
| Devam (a) | 0 | 0 |
| Laboratuar | 0 | 0 |
| Uygulama | 0 | 0 |
| Alan Çalışması | 0 | 0 |
| Derse Özgü Staj (Varsa) | 0 | 0 |
| Ödevler | 0 | 0 |
| Sunum | 0 | 0 |
| Projeler | 1 | 35 |
| Seminer | 0 | 0 |
| Ara Sınavlar | 1 | 25 |
| Genel sınav | 1 | 40 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı | 2 | 60 |
| Yarıyıl Sonu Sınavının Başarı Notuna Katkısı | 1 | 40 |
| Toplam | 100 | |
AKTS (Öğrenci İş Yükü) Tablosu
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi | Toplam İş Yükü |
|---|---|---|---|
| Ders Süresi | 14 | 3 | 42 |
| Laboratuvar | 0 | 0 | 0 |
| Uygulama | 0 | 0 | 0 |
| Derse özgü staj (varsa) | 0 | 0 | 0 |
| Alan Çalışması | 0 | 0 | 0 |
| Sınıf Dışı Ders Çalışma Süresi (Ön Çalışma, pekiştirme, vb) | 14 | 2 | 28 |
| Sunum / Seminer Hazırlama | 0 | 0 | 0 |
| Proje | 1 | 80 | 80 |
| Ödevler | 0 | 0 | 0 |
| Ara sınavlara hazırlanma süresi | 1 | 40 | 40 |
| Genel sınava hazırlanma süresi | 1 | 50 | 50 |
| Toplam İş Yükü | 31 | 175 | 240 |
Dersin Öğrenme Çıktılarının Program Yeterlilikleri İle İlişkilendirilmesi
| D.9. Program Yeterlilikleri | Katkı Düzeyi* | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |
| 1. Makina mühendisliğinin farklı alanlarında bilgilerini uzmanlık düzeyinde geliştirebilecek ve derinleştirebilecek kuramsal ve uygulamalı bilgilere sahip olacaktır. | X | ||||
| 2. Bilim ve teknolojiye yenilik getirecek bilgi, beceri ve yetkinliğe sahip olur. | X | ||||
| 3. Temel bilimler ve mühendislik bilimlerinin yöntemlerini karmaşık problemlerin çözümünde kullanır. | X | ||||
| 4. Akademik çalışmalarının çıktılarını yayınlayarak bilim ve teknoloji literatürüne katkıda bulunur. | X | ||||
| 5. Bilime veya teknolojiye yenilik getiren, yeni bir bilimsel yöntem veya teknolojik ürün/süreç geliştiren ya da bilinen bir yöntemi yeni bir alana uygulayan kapsamlı bir çalışma yapar. | X | ||||
| 6. Özgün bir araştırmayı bağımsız olarak baştan sona yürütebilir. | X | ||||
| 7. Mühendislik uygulamalarında karşılaşılan ve öngörülemeyen karmaşık sorunların çözümü için yeni stratejik yaklaşımlar geliştirebilecek ve sorumluluk alarak çözüm üretebilir. | X | ||||
| 8. Makina mühendisliği içinde uzmanlaştığı alanda karşılaştığı sorunların çözümlenmesini gerektiren ortamlarda liderlik yapabilir. | X | ||||
| 9. Makina Mühendisliği ile ilgili güncel gelişmeleri etkin bir şekilde izlemede yaşam boyu öğrenme felsefesinin ve olanaklarının farkındadır. | X | ||||
| 10. Çalışmalarını yazılı veya sözlü olarak etkin biçimde, Türkçe veya İngilizce sunar. | X | ||||
| 11. Bilimsel literatürü takip eder, yorumlar ve mühendislik problemlerinin çözümünde etkin olarak kullanır. | X | ||||
| 12. Çalıştığı ve uzmanlaştığı alanının gerektirdiği düzeyde bilgisayar yazılımı ile birlikte bilişim ve iletişim teknolojilerini ileri düzeyde kullanabilecektir. | X | ||||
| 13. Toplumsal sorumluluğunun farkındadır, bilimsel ve teknolojik gelişmeleri bilimsel tarafsızlık ilkesi ve etik sorumluluk bilinciyle değerlendirir. | X | ||||
| 14. Alanında özümsediği bilgiyi, problem çözme ve/veya uygulama becerilerini, disiplinlerarası çalışmalarda kullanabilecektir. | X | ||||
*1 En düşük, 2 Düşük, 3 Orta, 4 Yüksek, 5 Çok yüksek