KİM676 - POLİMERLERİN BOZUNMASI ve KORUNMASI
| Dersin Adı | Kodu | Yarıyılı | Teori (saat/hafta) |
Uygulama (saat/hafta) |
Yerel Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|---|
| POLİMERLERİN BOZUNMASI ve KORUNMASI | KİM676 | Herhangi Yarıyıl/Yıl | 3 | 0 | 3 | 6 |
| Önkoşul(lar)-var ise | yok | |||||
| Dersin Dili | Türkçe | |||||
| Dersin Türü | Seçmeli | |||||
| Dersin verilme şekli | Yüz yüze | |||||
| Dersin öğrenme ve öğretme teknikleri | Anlatım Soru-Yanıt | |||||
| Dersin sorumlusu(ları) | Prof. Dr. Hatice Kaplan Can | |||||
| Dersin amacı | Isı, mekanik kuvvet, UV ışınları, iyonlaştırıcı radyasyon, kimyasal etki ve biyokimyasal etki sonucu polimerlerde hangi kimyasal reaksiyonların gerçekleştiğini ve hangi fiziksel/kimyasal değişikliklerin olduğunu açıklamak. Polimerlerin kimyasal/fiziksel bozunmasına neden olan bu etkilere karşı polimerlerin korunmasının mekanizmasını ve metodlarını belirlemek. Polimerlerin bozunma ve korunmasının uygulama alanları. | |||||
| Dersin öğrenme çıktıları |
| |||||
| Dersin içeriği | Polimerlerin bozunması, kimyasal tepkimeler başlatarak polimerlerin fiziksel özelliklerinde kötüleşmeye neden olan faktörler. Isısal bozunma ve kararlılık. Mekanik bozunma ve kararlılık. Fotokimyasal bozunma ve kararlılık. Biyolojik bozunma ve kararlılık. Kimyasal bozunma ve kararlılık. İyonlaştırıcı ışınlar ile bozunma ve kararlılık. Polimer bozunma ve kararlılık uygulamaları. Tüm bu faktörlerin etkisi dikkate alınarak polimerlerin bozunması ve kararlı kılınmasının belirlendiği analitik teknikler. | |||||
| Kaynaklar | Polymer Degradation, Principles and Practical Applications, Wolfram Schnabel, 1981, Hanser International. Antioxidative Stabilizations of Polymers, Yu. A. Shylyapnikov, S. G. Kiryushkin and A. P. Mar in, 1996, Taylor & Francis. Photodegradation of Polymers, Physical Characteristics and Applications, Jan F. Rabek, 1996, Springer. | |||||
Haftalara Göre İşlenecek Konular
| Haftalar | Konular |
|---|---|
| 1. Hafta | Kimyasal değişiklikler sonucu polimerlerin fiziksel özellilerinde kötüleşmeye neden olan faktörler. |
| 2. Hafta | Isısal bozunma ve kararlılık(1) |
| 3. Hafta | Isısal bozunma ve kararlılık(2) |
| 4. Hafta | Mekanik bozunma ve kararlılık |
| 5. Hafta | Fotokimyasal bozunma ve kararlılık (1) |
| 6. Hafta | Fotokimyasal bozunma ve kararlılık (2) |
| 7. Hafta | Ara Sınav |
| 8. Hafta | Biyolojik bozunma ve kararlılık |
| 9. Hafta | Kimyasal bozunma ve kararlılık |
| 10. Hafta | İyonlaştırıcı ışınlar ile bozunma ve kararlılık |
| 11. Hafta | Polimer bozunma ve kararlılık uygulamaları |
| 12. Hafta | Polimerlerin bozunması ve kararlı kılınmasının belirlendiği analitik teknikler |
| 13. Hafta | Ödev |
| 14. Hafta | Ödev |
| 15. Hafta | Seminer |
| 16. Hafta | Genel sınav |
Değerlendirme Sistemi
| Yarıyıl içi çalışmaları | Sayısı | Katkı Payı % |
|---|---|---|
| Devam (a) | 0 | 0 |
| Laboratuar | 0 | 0 |
| Uygulama | 0 | 0 |
| Alan Çalışması | 0 | 0 |
| Derse Özgü Staj (Varsa) | 0 | 0 |
| Ödevler | 2 | 20 |
| Sunum | 0 | 0 |
| Projeler | 0 | 0 |
| Seminer | 1 | 10 |
| Ara Sınavlar | 1 | 20 |
| Genel sınav | 1 | 50 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı | 4 | 50 |
| Yarıyıl Sonu Sınavının Başarı Notuna Katkısı | 1 | 50 |
| Toplam | 100 | |
AKTS (Öğrenci İş Yükü) Tablosu
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi | Toplam İş Yükü |
|---|---|---|---|
| Ders Süresi | 14 | 3 | 42 |
| Laboratuvar | 0 | 0 | 0 |
| Uygulama | 0 | 0 | 0 |
| Derse özgü staj (varsa) | 0 | 0 | 0 |
| Alan Çalışması | 0 | 0 | 0 |
| Sınıf Dışı Ders Çalışma Süresi (Ön Çalışma, pekiştirme, vb) | 14 | 4 | 56 |
| Sunum / Seminer Hazırlama | 1 | 20 | 20 |
| Proje | 0 | 0 | 0 |
| Ödevler | 2 | 10 | 20 |
| Ara sınavlara hazırlanma süresi | 2 | 10 | 20 |
| Genel sınava hazırlanma süresi | 1 | 20 | 20 |
| Toplam İş Yükü | 34 | 67 | 178 |
Dersin Öğrenme Çıktılarının Program Yeterlilikleri İle İlişkilendirilmesi
| D.9. Program Yeterlilikleri | Katkı Düzeyi* | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |
| 1. Kimya lisans düzeyi yeterliklerini esas alarak fen bilimleri alanında bilgilerini uzmanlık düzeyinde geliştirir ve derinleştirir. | X | ||||
| 2. İleri düzeydeki bilimsel araştırmalar sonucunda elde edilen bilgileri analiz ederek, disiplinler arası etkileşimleri belirler. | X | ||||
| 3. Alanında elde ettiği ileri düzeydeki kuramsal ve uygulamalı bilgileri kullanır. | X | ||||
| 4. Alanında sahip olduğu temel ve ileri düzeydeki bilgileri ilişkilendirir ve disiplinlerarası yeni önerilerde bulunur. | X | ||||
| 5. Alanında sahip olduğu kuramsal ve uygulama bilgilerini kullanarak bilimsel çözüm önerileri ve stratejiler geliştirir. | X | ||||
| 6. Alanıyla ilgili uzmanlık gerektiren bir araştırmada, bireysel ve/veya grup çalışması yürütür. | X | ||||
| 7. Alanıyla ilgili yürüttüğü bireysel veya grup çalışmasında karşılaştığı sorunlarda inisiyatif alarak çözüm üretir. | X | ||||
| 8. Alanında sahip olduğu temel bilgiler ve analitik düşünme yeteneğiyle disiplinler arası çalışmalara katılır. | X | ||||
| 9. Alanındaki bilimsel gelişmeleri takip ederek eksikliklerini belirler ve ileri düzeyde araştırmalar yapabilmek için öğrenme süreçlerini yönlendirir. | X | ||||
| 10. En az bir yabancı dil kullanarak alanındaki yabancı kaynaklara ulaşır, bilgilerini günceller ve dünya çapında meslektaşlarıyla iletişim kurar. | X | ||||
| 11. Alanı ile ilgili veri toplama, yorumlama, uygulama ve duyurma süreçlerini etkin ve güvenli bir şekilde yönetirken toplumsal, bilimsel, kültürel ve etik değerleri gözetir. | X | ||||
*1 En düşük, 2 Düşük, 3 Orta, 4 Yüksek, 5 Çok yüksek